Als je het letterlijk vertaald staat er: "het groentje met de opgeblazen buik". Immers: viridis = groen, gaster = buik en phusao = blazen/opblazen.
En deze naam past echt volledig bij het groene zuringhaantje. Vooral bij het vrouwtje. Dat heeft zo'n opgezwollen buik dat de dekschilden er niet meer overheen passen. Helemaal vol eitjes. Die gele eitjes kun je in groepjes bij elkaar vinden aan de onderkant van de bladeren van de ridderzuring, die in de Biesbosch overal voor komt. Het mannetje is veel kleiner.

Uit de eitjes komen zwarte larfjes die de bladeren tot op het skelet opvreten. Er bestaat ook nog het tweekleurig zuringhaantje, maar dat heb ik in de Biesbosch nog nooit aangetroffen. De zuringhaantjes horen bij de bladhaantjes, een heel grote familie van plantenetende kevers.

De coloradokever, de schrik van de aardappeltelers, hoort er ook bij. Het zijn over het algemeen kleine beestjes. De coloradokever hoort bij de grootste.
Reageer op dit artikel