Nederland, ganzenland
Nu de winter voor de deur staat, komen ganzen weer in grote aantallen naar ons land.
Zo ook de Brandgans, (Branta leucopsis) een vrij kleine zwart-witte gans, die uit de verte al te herkennen is aan het 'geblaf' als dat
van jonge honden. Als ze dichterbij komen valt op dat ze een mooie witte kop  hebben, dit in tegenstelling tot hun grotere broer, de Canadese gans.
Die heeft veel meer 'zwart aan de kop' (zie foto).

In de winterperiode vertoeven er in Nederland zo'n 300.000 brandganzen.
Ze komen uit de broedgebieden aan de rotskusten van ondermeer Groenland, Nova Zembla en Spitsbergen. Daar broeden ze op richels, kliffen, heuvels en andere onherbergzame plaatsen. Een groot gedeelte van de wereldpopulatie, waaronder bijna alle vogels van Nova Zembla, overwintert in Nederland.

Vorig jaar mei kwam ik deze 'gezelligheids-vogel' (nooit alleen, altijd in kleine- of grotere groepen) tegen tijdens een wandeling; mét pullen! Ik viel bijna om van verbazing, een echte wintergast als de brandgans, normaal broedend in Nova Zembla nu broedend in Nederland?
Dit moest, of een uit gevangenschap ontsnapt exemplaar zijn, of eentje volledig van de leg.
Ik heb er verder geen aandacht aan geschonken totdat ik ze dit jaar weer tegenkwam, hartje zomer, in een groep van zes paren en weer met pullen (zie foto). Dit kon geen incident meer zijn, via internet gezocht en jawel; ook de brandgans 'dreigt' in plaats van een wintergast, een stand- en broedvogel te gaan worden in Nederland. Vreemd hoor die opwarming van de aarde, we hadden al subtropische soorten die zich hier thuis zijn gaan voelen, komen daar nu ook Arctische soorten bij?

Ganzen worden geboren met een instinctmatige drang om naar het zuiden te trekken. Zo komen de ganzen uit Nova Zembla in Nederland terecht.
Zouden 'onze' brandgansjes nog de drang ontwikkelen om te gaan trekken en zitten ze nu in Zuid-Frankrijk in plaats van Nova Zembla?
Wat zullen die Fransen opkijken, van zo'n vreemde waarneming. De eerste keer dat ze brandganzen zien in eigen land.