Biesbosch.nu

Magazine november 2005

 

Terug naar inhoudsopgave

Copyright: Henk van de Graaf

Column: De Tukabor
      
                Henk van de Graaf

Velen van u werken in een zogenaamde 'kantoortuin'. Voor wie deze afwerkplek voor geperste houtpulp niet kent even een korte uitleg.

De kantoortuin
De kantoortuin (ook wel 'tuinkantoor' genoemd) is een habitat waar de moderne mens, ver verwijderd van zijn oorspronkelijke biotoop samenkomt. Zijn territorium bestaat uit werkhokken die door plantenbakken in plaats van wanden van elkaar gescheiden zijn. Planten weigeren echter in een dergelijke ruimte te groeien maar dat is geen bezwaar. Men koopt steeds nieuwe. Ook vervangt men de planten wel door wanden maar dan is het eigenlijk geen kantoortuin meer.

Het achtergrondgeluid van een kantoortuin bestaat, naast het malen van de kopieermachine of het geraas van de papiervernietiger, uit een mengeling van geruis, gebrom, gepiep, geritsel en gemurmel. Omdat er voor het merendeel mannen werken en dit creatuur minder gevoelig is voor vervuiling dan de vrouwelijke variant, ontstaat er uiteindelijk een soort van 'wantoor'. Zonder schoonmaakbedrijf of reorganisatie zou hij waarschijnlijk omkomen in zijn eigen handel.
Tot zover de tuin. Nu zijn bewoner?

De Tukabor
Copyright: Henk van de GraafIn evolutionair opzicht is blijft de Tukabor (jargon voor tuinkantoorbewoner) een uniek geval.
Weldoorvoed, beschut, gewaardeerd en in de meeste gevallen seksueel bevredigd, windt hij zich alleen nog op over onbenulligheden. Naast teksten uit kranten en tijdschriften, die door collega Tukabor's zijn vastgeplakt op kast en buro, onderscheidt hij zich alleen nog in kleding, bedrijfswagen en beltoon. Voor de rest spiegelt hij zich uitgebreid aan degene die het meer of minder goed doen en draagt dat in bedekte termen uit via het roddelcircuit (ook wel wandelgangen genoemd).
Omdat hij er de andere dag weer zit hoedt hij zich voor conflicten en zelfs een technisch of sociaal onbenul met een redelijk geheugen heeft nog enige aanzien omdat er elke maand weer dezelfde vragen worden gesteld.

Tijdens het opstaan en wandelen door de kantoortuin stoot de Tukabor een scala aan vreemde geluiden uit waaronder; teksten uit tv-reclames, aangepaste spreekwoorden en gezegden, helikopter- en vliegtuiggeluiden, imitaties van stripfiguren, hooliganleuzen en zoemer- en toetergeluiden. Deze oerkreten worden ritmisch begeleid door het knippen van de vingers of het klikken met een bic-pen.
Het grote talent van een Tukabor is echter, eenmaal gezeten in zijn bureaustoel, urenlang een actieve werkhouding aan te nemen zonder ook maar iets uit te voeren.

Aldus de Tukabor; een bijzonder evolutionair geval, een kuddedier met watercloset, een toetsenist zonder noten, een grijze muis aan een draadje, het vleesgeworden tuinameublement.

De Kabor
Copyright: Henk van de GraafWie kan er nu vijf dagen per week in dergelijke omstandigheden overleven zult u misschien denken? Welnu, hier onderscheidt de Tukabor zich van het andere kantoorvolk. Van hen die een eigen kamer hebben; de Kabors.

Een Kabor kan, in tegenstelling tot een Tukabor (die immers in zijn open kantoortuin zit) een deur dicht doen, gesprekken voeren zonder dat anderen meeluisteren en zich verschuilen als hij even geen zin meer heeft. De Kabor kortom, zit dichter bij zijn oorspronkelijke habitat; de natuur.

Van de twee is de Tukabor het meest gedrogeerd. Het is een weldoorvoed zoogdier, door de leider van de groep geselecteerd op volgzaamheid, loyaliteit, empathie en emotionele intelligentie. Kortom, een soort kruising tussen een steenuil en een schaap. En die aarden blijkbaar best in een kantoortuin.

Maar wie van de twee is er nu beter af; de Tukabor of de Kabor?

Wel, als ooit een Neanderthaler door het kantoorraam naar binnen had kunnen kijken en al die drukdoende kantoorholbewoners de hele dag in hun vreemde uitdossing met velletjes geperste houtpulp zou zien rondlopen zou hij zijn zwaar behaarde wenkbrauwen hebben opgetrokken, zijn ruige kop geschud, een paar vruchten van een boom hebben geplukt en na een flinke slok regenwater zich weer gaan koesteren in de warme zon.

En wie er beter af is?
Dat is niet de Tukabor en ook niet de Kabor.
Dat is natuurlijk de Neanderthaler, maar die bestaat dan ook niet meer.

Henk van de Graaf
Papendrecht, april 2004


Reageer op dit artikel

 

© tekst en beeldmateriaal: Henk van de Graaf

Terug naar inhoudsopgave

2005 © Biesbosch.nu