Stonden vroeger de korenvelden in Nederland vol met Korenbloemen, Klaproos en Kamille, tegenwoordig is het droef gesteld met onze akkers. Door het uitmelken van gewassen, veredeling van de soort is er geen plaats meer voor deze prachtige bloemen die zoveel kleur aan het landschap geven. Het telen met zuivere mengsels granen levert dus per vierkante centimeter meer opbrengst, maar verarmt de het landschap in vele opzichten.
Behalve dat er plantjestechnisch minder te beleven is verarmen onze velden ook voor wat betreft de vogels, soorten als Veldleeuwerik en Kwartelkoning nemen enorm af. Met recht kunnen we in Nederland dus spreken van dooie akkertjes.

Akkers met Korenbloem en Papaver (Feldberg, Duitsland) (Copyright Alfons van Bokhorst)

Door de instelling van de Nederlandse graantelers is de Korenbloem al op de Nederlandse Rode lijst  van 2000 gekomen. Jammer voor ons, want zelfs een randje langs de akker ongemoeid laten betekent al meer insecten en vogels. Jammer voor de boer want de insecten eten luizen, waardoor de gifspuit in de schuur kan blijven. Gelukkig is door de economische crisis de Korenbloem weer een beetje in opkomst, maar dan in de bermen in de bebouwde kom van gemeenten. Dit doordat er minder vaak wordt gemaaid omdat dit te duur is.