De
Jan van der Esch

Ik prijs mij gelukkig dat ik de Biesbosch nog meegemaakt heb zoals zij door eb en vloed ontstaan is. Dus geen slootachtige toestanden zoals nu, waar kreken dichtgroeien met waterpest en waar zelfs op de breedste wateren grote plakkaten lichtgroene algen drijven. Maar met eb en vloed van bijna twee meter en helder water met gele zandplaten. In die periode kwam je ook nog echte Biesboschmannen tegen zoals griendwerkers, riet- en biezensnijders en broodvissers.

Bovenstaande foto betreft de laatste beroepvisser uit Geertruidenberg, n.l. Willem Aerts.
De eerste ontmoeting met deze man was van 1963. Hij viste met palingfuiken in het Gat van de Turfzak. Zijn zalmschouw had hij afgemeerd bij de keet van Halfweg en met zijn kleinere boot controleerde hij zijn fuiken. Maar het was “veul ratten en waainig aol”. Volgens hem kwam dit door de toegenomen stroomsnelheid, wat weer het gevolg was van het doorbreken van de dijk van polder De Dood.

In latere tijden heb ik hem nog vaak gesproken. Eenmaal stak hij een loflied af over de schoonheid van de Biesbosch, nadat hij van ons hoorde dat we er op huwelijksvakantie waren.
Een hele bijzondere man die prachtige verhalen kon vertellen.