Zonder u te vermoeien met de details kan ik u zeggen dat sinds ik zijdelings bij de strijd tegen dit project (de aantasting van weer een stuk Wantij/Biesbosch) betrokken ben, ik me het meest verbaasd heb over de manier waarop overheden omgaan met deze zaak.

Toen er eenmaal bekend werd dat er weerstand bestond tegen de bouw van de brug heeft de gemeente Dordrecht een legertje aan voorlichters, adviesbureautjes, juristen en ambtenaren op dit project gezet om te zorgen dat het doorgang zou vinden. Keer op keer vergisten deze zogenaamde 'professionals' zich danig in de inventiviteit en daadkracht waarmee Stichting Het Wantij ten strijde trok.

Toen de burgemeester er nog een schepje bovenop deed en liet weten dat er geen ontkomen aan was; 'deze brug komt er' was het hek van de dam. De brug werd een prestigeproject waar de burgemeester zijn lot aan had verbonden. Het bleek echter koren op de molen voor Stichting Het Wantij die zijn strijd onverminderd voortzette.

Het dossier 'Brug over de Vlij' is uiteindelijk een voorbeeld van uitholling van wetten en regels die opgesteld zijn ter bescherming van biotopen en de daarin levende flora- en fauna.
De door diverse overheden en organisaties (gemeente, ministerie, juristen en goed betaalde adviesbureaus voorop) gevoerde tactieken, het achterhouden van informatie, bezigen van onwaarheden, manipulatie van derden en het door het college en gemeentejurist proberen te beschadigen van deskundigen van de Stichting om zo de feiten te ondergraven zijn naar mijn mening een uitholling van de democratie.
 
Dit is ernstig en zeer schadelijk voor de beginselen van de democratische waarden waarbij de rechten van het individu of groeperingen gerespecteerd dienen te worden in plaats van te trachten deze individuen of groeperingen (die nota bene opkomen voor maatschappelijke belangen) te beschadigen en/of te minimaliseren.

Ook de opstelling van natuurorganisaties is dubieus. Locale clubs deden er het zwijgen toe of werden monddood gemaakt en landelijke natuurorganisaties branden hun vingers niet aan dit locale en moeilijke dossier. Stichting Natuur- en vogelwacht Dordrecht en het eraan verbonden Natuurwetenschappelijk centrum hadden het verschil kunnen maken, maar hebben adviezen en rapportages geproduceerd die eerder tegen dan vóór de bescherming van de Wantijnatuur pleiten. Een dergelijk belangrijke natuurorganisatie op het Eiland van Dordrecht lijkt hiermee een loopjongen van de gemeente te zijn geworden en verloochend daarmee zijn uitgangspunten.

Er zou eigenlijk een onderzoek moeten komen naar de rol die ambtenaren en politici van de gemeente Dordrecht en het ministerie van LNV hebben gespeeld in deze zaak. Stichting Het Wantij heeft tot op heden een integer en eerlijk proces gevoerd, maar verschillende overheden hebben verre van correct geopereerd. Daarmee is dit dossier er eentje in een rij van andere zaken (waaronder het geluidsdossier
schiphol), die pregnante voorbeelden zijn van een uitholling van de democratie.
 
Integer opereren van overheden en het ondubbelzinnig en eerlijk informeren van zijn burgers is een eerste vereiste in een zichzelf respecterende democratie.

Rest me nog dit. Het lijkt me dat er in dit dossier geen winnaars zijn. Zowel de natuurwaarden als de democratische waarden zijn aangetast. En dan met name door overheden en organisaties die deze waarden in de basis zelf zouden moeten uitdragen, maar hier weinig blijk van geven, sterker nog deze met een stuitende onbeschaamdheid, keer op keer met handen en voeten treden. En daarmee zijn wij uiteindelijk allemaal verliezers.