Mooi weer.
Een bootje in Hank. 
Een essenbosje bij het Jeppegat. 
Een bever heeft daar onlangs een es omgelegd. 
Enkele essenbastkevers hebben die boom ontdekt. 
Die beestjes zijn druk bezig gangetjes te graven om hun eitjes af te zetten. 
En dat ontdek je, samen met collega kevergek!!!

Essenbastkevers horen bij de schorskevers.
Ze zijn grijzig met een onregelmatig patroon van donkere vlekjes (of andersom?). Het is echt maar millimeterwerk. Ze boren gaatjes in minder gezonde essen. We vonden ze niet in gezonde bomen, en ook niet in bomen en takken die al langer dood waren.

Ze zijn altijd met hun tweeën, mannetje en vrouwtje. Eerst wordt een zes tot tien centimeter lange gang vlak onder het oppervlak geboord, waarin de eitjes gelegd worden. De larfjes die daar uit komen, boren al vretend hun gangetjes daar loodrecht op. Onder schors van dode bomen vind je vaak die patronen. Iedere soort schorskever maakt zijn eigen patroon.

Als ze verpopt zijn wachten ze geduldig het volgende voorjaar af, kruipen naar buiten en vinden door hun reukvermogen weer een es die in het juiste stadium van verzwakking verkeert.

Met een schroevendraaier hebben we de gangetjes bloot gepeuterd en zo vonden we ze. Het bleken zelfs twee soorten te zijn: Leperisinus varius en Leperisinus fraxini. De boom zat vol gaatjes en we hebben maar enkele beestjes meegenomen. Dus geen angst: we hebben de soort niet uitgeroeid!

Tekst Jac Blommaart
© Foto's Oscar Vorst