|
Jan Entrop, Dirk Fey en Daan Bruysters gaan in 1967 op weg
naar de kwakken- en reigerkolonie aan de ‘Keizersdijk’ (iets
ten westen van de huidige ‘Polder Turfzakken’
in het hart
van de Brabantse Biesbosch). De Biesbosch was toen een ruig
en ondoordringbaar gebied waar het getij nog vrij spel had.
Jan en Dirk zijn nagenoeg hun hele leven verknocht geweest
aan het gebied en hebben zich beide ingezet voor het behoud
ervan. Dirk Fey woont al jaren in een huis midden in De
Biesbosch en werkt nog steeds voor Staatsbosbeheer. Jan
Entrop is helaas in 1975
overleden.
Op de foto
staan de twee (nog jonge)
Biesboschrotten gekleed als ware
ze Colombiaanse vrijheidstrijders onder Che Guevara.
Niets is echter minder waar, beschermende kleding was van
groot belang om heelhuids door het gebied te gaan.
Lees het ‘verhaal bij de foto’ van de toen nog jonge Daan
Bruysters die mee mocht op zomaar een tocht naar het hart
van De Biesbosch en nooit kon vermoeden dat de unieke opname
die hij toen maakte nog eens goed van pas zou komen in een
heel ander (digitaal) tijdperk
|
Het verhaal bij de
foto
Door
Daan Bruysters
We hadden de kleine
kajuitboot van Dirk Fey, de ‘Bloemplaat’, afgemeerd langs de loswal
van de ‘Noordplaat’ bij het ‘Gat van de Zuiderklip’ en wandelden
zuidwaarts over de dijk tot aan het ‘Buitenkooigat’. Hier staken we
de smalle kreek over naar de grienden van ‘Keizersdijk’. Het was eb
en de kreekbodem was op sloffen over te steken.
Het
griendencomplex van ‘Keizersdijk’ lag tussen het ‘Buitenkooigat’ en
de 'Vlooiensloot' en werd al geruime tijd niet meer gekapt. Door een
wirwar van diepe, modderige greppels en omgevallen knotten kwamen we
'grijs' van het slik bij de kolonie Blauwe reigers en Kwakken aan.
Daar telden we de bewoonde nesten. Bij twijfel moest ik de boom in
om te kijken of er eieren in het nest lagen. We telden tussen de
vele reigernesten ook acht bewoonde kwakkennesten.
Op de foto, die ik maakte met een Agfa Clack, hebben we net onze
boterhammen op en wordt er een sigaretje gerookt.
Op de terugweg
bleek bij het ‘Buitenkooigat’ dat de vloed sneller was opgekomen dan
verwacht en onze lieslaarzen schoten qua lengte tekort. We hebben
ons toen maar helemaal uitgekleed, onze kleren in de lieslaarzen
gestopt en zijn, wadend door het ijskoude water en de sterke
stroming, met de laarzen boven onze hoofden naar de overkant
'gelopen'.
Het water kwam mij echter tot de kin en van lopen was eigenlijk geen
sprake omdat de stroming probeerde me om te trekken. Dirk en Jan
hebben me toen maar tussen zich in mee naar de overkant gesleept. Op
de dijk van de ‘Noordplaat’ hebben we onze droge kleren weer
aangetrokken en zijn snel naar Dirks boot gelopen.
Tekst en foto: Daan Bruysters
Biesbosch.nu zoekt bijzonder fotomateriaal met een verhaal. Beschikt u hierover dan willen wij graag met u in contact komen.
U kunt ons bereiken per e-mail.
|
Niets uit deze
pagina mag worden gepubliceerd met toestemming van de auteur.
|
