Toon de
Waterman
Hannie Visser-Kieboom
 Terwijl
door de eeuwen heen de Biesbosch alleen maar lijkt te tobben met
teveel water, was er in de tweede helft van de twintigste eeuw toch
een periode van watertekort. Drinkwater wel te verstaan. Terwijl in
het dorp Werkendam de waterleiding wordt aan gelegd in de eerste
helft van de twintigste eeuw, moeten Biesboschbewoners wachten tot
de jaren zeventig. Terwijl ze in de eeuwen daarvoor het water uit de
killen en kreken gebruiken als drinkwater, kan dat na de ramp van
1953 niet meer. Door de vele verdronken kadavers raken de
waterputten na de ramp zo ernstig vervuild, dat gebruik als
drinkwater niet meer verantwoord is. Aanvankelijk schiet het leger
te hulp om de Biesboschbewoners van schoon drinkwater te voorzien,
maar in april 1953 wordt die taak overgedragen aan transportbedrijf
De Waal aan de Biesboschhaven in Werkendam.
 Vaste
chauffeur voor het watertransport wordt Toon voor den Dag
(1919-2001), geboren en getogen in de Biesbosch. Dagelijks rijdt hij
vanuit Werkendam de Biesbosch in om bij 65 drinkwaterpunten schoon
drinkwater te leveren met zijn tankwagen van 6500 liter. Grootste
klant is het restaurant de Brabantse Biesbosch, ieder weekend
gebruiken ze 18.000 liter water. Speciaal voor deze klant rijdt de
eigenaar van het transportbedrijf De Waal dan ook iedere
zondagmorgen de Biesbosch in met zijn tankwagen. Overigens betekent
de dagelijkse drinkwateraanvoer niet, dat er niet zuinig wordt
omgesprongen met het water.
Een Biesbosch boerin: “Het water waarin de aardappelen gewassen
worden, gooi je niet zomaar weg, dat laat ik staan voor de mannen
die er hun handen in schoonmaken als ze van het veld komen”.
Iedere Biesboschbewoner wil het kostbare drinkwater alleen gebruiken
voor het koken van maaltijden en als drinkwater.
 Het
dagelijkse transport van het drinkwater is overigens niet altijd
eenvoudig, zo vertelt ‘Toon de Waterman’. “Het is allemaal prachtig
bij mooi weer, maar wat denk je van sneeuw, mist en ijzel op deze
weggetjes?” Dan belandt de tankwagen dus weleens onderaan de dijk.
In 1971 wordt het werk van Toon minder, door de aanleg van de
waterleiding. Er blijven dan nog vijftien panden over die niet op de
waterleiding worden aangesloten. Één van die panden is in die tijd
het restaurant de Brabantse Biesbosch. Eigenaresse Bets
Meulenberg-Kodde is er hevig verontwaardigd over. Zeker omdat in de
Biesbosch de spaarbekkens worden aangelegd om Rotterdam en omstreken
van drinkwater te voorzien. “Wij offeren de Biesbosch op om
Rotterdam aan water te helpen, waar men niets extra’s voor betaald,
mogen wij daar dan wat voor terug krijgen”, zo stelt Bets
Meulenberg-Kodde.
 De
dank van de Biesboschbewoners voor de ‘waterservice’ is overigens
groot. In oktober 1972 schrijft één van hen een brief aan
transportbedrijf De Waal. “Wij willen u en al uw medewerkers van de
watervoorziening hartelijk danken voor de voortreffelijke
waterservice en de fijne manier van vriendschap en hulp die wij
steeds van u hebben ondervonden. Nooit hebben wij tevergeefs een
beroep op U gedaan als wij eens in nood zaten”, zo schrijft J. Ames.
Bron: Tijdschrift Beroepsvervoer,
officieel orgaan van de N.O.B. wegtransport,
1 november 1972.
Hannie Visser - Kieboom
Reageer op dit artikel
 |
Biesbosch.nu in
samenwerking met: |
 |
|
De
vereniging werkt aan onderzoek en behoud van historisch
erfgoed en het bevorderen van belangstelling voor
historische onderwerpen.
www.historiewerkendam.nl |
|
